Północne wschody, zachody słońca.

Każdy z nas nie jednokrotnie zachwycał się spektaklem wystawianym przez promienie słoneczne. Efekty specjalne: cienie, odbicia czy płomienne odcienia kolorów nadają tym chwilą bajkowy, często romantyczny charakter. Dla fotografów jest to nie lada wyzwanie: walka z czasem, pogoń za tym co tak szybko się zmienia. Podczas pobytu na północnych krańcach naszej Ojczyzny mieliśmy wiele okazji do sprawdzenia swoich umiejętności. Malownicze jeziora Wigierskiego Parku Narodowego upiększały ten rytuał natury. Wschód słońca nad Jeziorem Długim przy którym usytuowany był nasz Gawarzec - leśniczówka, zrekompensował trud rannego wstawania. Nie obyło się bez dodatkowych atrakcji: ranny obchód bobrów, dzikie kaczki w szuwarach i niezapomniany rejs łódką. Każdy z nas starał się zatrzymać ten moment na swoich zdjęciach. Palące się niebo, odbicia na tafli wody, promienie przedzierające się przez zadrzewienie - czego chcieć więcej....

Na uchwycenie schyłku dnia mieliśmy okazje w Sejnieckich polach. Dosłownie goniliśmy za uciekinierem. Pogoń zakończyła się sukcesem. Złociste pagórki, lśniące korony drzew, tęcza i niezliczone rodzaje chmur w różnych odcieniach : różu, pomarańczy, błękitu, pozowały do zdjęć niczym najpiękniejsze modelki.

Każdy z nas odbierał ten sam obraz inaczej, dostrzegał inne elementy inną perspektywę. Przecież każdy z nas czuje inaczej - „Fotografia nie jest związana z patrzeniem, lecz z czuciem. Jeżeli nie czujesz nic w tym, na co patrzysz, nigdy nie uda ci się sprawić, aby ludzie patrząc na twoje zdjęcia, cokolwiek odczuwali.” - Don McCullin.

Oto nasze słoneczne odczucia......

Tekst i zdjęcia Amelia Piegdoń.